 |
|---|
De 100 mijl van Sint Annen, juni 2023
Verslag Sjirk Overal
Aad (links) en Sjirk(rechts) bijna klaar met RondomStad
Gesloopt door de 100 mijl van Sint Annen
Wàt een avontuur met deze omstandigheden! Ik wilde altijd al graag een keer meedoen...en lukt dat, is het meteen de warmste editie🥵. Maar wàt een bijzonder evenement, georganiseerd door Gerik, met toegewijde hulp van zijn vrouw, zoon en een aantal bijzondere vrijwilligers.
Gisterochtend, 9 uur van start, 3 rondes lopen van respectievelijk zo'n 66, 55 en 44 km. De eerste ronde gaat rond de stad Groningen, mooie route, waarbij de regelmatig denkt: "jee, wat is het hier toch mooi", terwijl je vlakbij de stad bent. Zowiezo geven de routes je een mooi inkijkje in het Groninger -hoge - land: weidse uitzichten, pareltjes van natuurgebieden en prachtige dorpjes met onder meer schitterende kerkjes.
Het lukt en dat geeft wel een stukje ontspanning. Wat ook erg leuk is, is dat Lopende Lút en Dick Abee (en Angela) op een aantal plekken langs de route ons opzoeken èn indien nodig ook nog weer voorzien van wat drinken, wat chips of een yoghurtje. Ondertussen is het wel "bloody hot", mijn "Griekenland pet" komt goed van pas en bij het voormalig klooster Yesse vraag ik om een bak met koud water om te koelen (èn de pet in het water), heerlijk.
Het wordt een afwisseling van hardlopen en wandelen, volgens mij essentieel om te "overleven" met deze warmte. Als het omhoog loopt: wandelen.
Na 67 km neem ik afscheid van mijn vriend voor 8 uren: Aad.
Rond 6 uur in de middag op naar Leens, waar marathonlegende Ineke Scheffer met haar man Jan woont. Tot een uur of 8 blijft het irritant warm en benauwd, daarna wordt het wat beter (wat verkoeling). Rond 22 uur ben ik bij Jan & Ineke in Leens, verzorgingspost aldaar. Op de VP krijg je nl een sleutelhanger, in totaal moet je er 4 verzamelen voor de 100 mijl, het is je bewijs dat je de route hebt gevolgd. Ik word er in de watten gelegd met kwarktaart, vruchtenkwark, cola, mars en soep, geweldig! Er is geen nee te koop. Uiteraard de waterflessen vol en na een klein half uur weer op pad. Het stuk daarna, terug naar St Annen, is mijn beste deel: koel(er), energie weer in het lijf en ik kan weer wat meer (ultra)tempo lopen. Bij elke verzorgingspost kom ik trouwens mijn maat Albert Heikens tegen, die zijn fietsende begeleider Nico bij zich heeft. Hij gaat ook goed!
Einde vd 2e ronde: dorst, dorst! Beetje dom dat ik vergeet wat meer te eten nu, want onderweg in de 3e ronde realiseer ik me pas dat de VP pas na 30 km komt...en ik heb maar 1 gelletje en wat winegums. Niet slim! De tank raakt dan ook snel leeg en de route is zwaar: in de duisternis over veel grasstroken, die langs de akkers lopen. Harde bodem, nat (en soms hoog) gras en uiteraard niet bepaald egaal.Ik kan niet meer blijven (hard)lopen en ben heel veel aan het wandelen: het zij zo. Pas halverwege het gelletje, en dan VP Bethlehem zien te halen. Man man, wat is dit toch afzien, maar tòch:ondertussen nog wel op de 1e stek...
In Bethlehem de laatste VP, met zeer vriendelijke dame in ochtendjas😀, een uur of 6 in de ochtend, super! Als ik daar weer vertrek zie ik Albert er net aankomen, ook hij heeft het zwaar.
De laatste kms geef ik mezelf een spreekwoordelijke schop onder de kont en lukt het me daardoor om weer wat langer te kunnen blijven hardlopen. Doelstelling: binnen de 24 uur moet lukken, weet ik nu. Het wordt 23 uur en zo'n 8 minuten.
Ik plof op een relaxstoel en kom daar voorlopig niet weer af! Tjonge, wat een uitdaging was dit weer. Na een uurtje even lekker onder de buitendouche, een hoogtepuntje🛀heerlijk!
Erg fijne mensen weer ontmoet, nu geradbraakt, maar dat komt wel weer. Het was weer een bijzonder avontuur!
Met ondergaande zon naar Leens