Samen met Gerik en vier anderen gaan we wandelend . . .
Door blessureleed was mijn laatste Kennedymars al weer even geleden. Toen ik de uitnodiging van Gerik ontving om ronde één van de 240 van Sint Annen mee te lopen (bambinoloop) enige twijfel of ik voldoende hersteld zou zijn. Dit was uiteindelijk wel het geval en afgelopen derde kerstdag was het zover, weersvoorspelling was goed, droog en weinig wind, op naar Sint Annen.
Ontvangst met koffie en alvast wat calorieën daarna een korte toelichting over de routes en bijbehorende bijzonderheden en vervolgens naar de klokkenstoel in Sint Annen waar traditioneel de start is. Eerst een groepsfoto, daarna geeft als alternatief voor het luiden van de klok om exact 9.00 uur een sirene het startsignaal. De deelnemers mogen al rennend/wandelend drie ronden van ruim 80KM afleggen. Een ronde is voor mij voldoende maar er zijn deelnemers met meer ambitie. Samen met Gerik en vier anderen gaan we wandelend richting Ten Boer, de andere deelnemers zijn door de mist al snel uit het zicht verdwenen. Via (on)verharde wandel- fietspaden door het mooie Groninger land, helaas met door de mist beperkt zicht, naar het rustpunt halverwege in ’t Waar. In de schemering vertrokken voor het tweede deel van de tocht. Heerlijk om met een groepje in de volledige duisternis door de provincie te wandelen. Om 00:53 weer terug in Sint Annen.
Na het welverdiende roombroodje (ook een traditie) zit het er voor mij op en mag ik naar huis. Gerik gaat met Adrie en Eddy “even rusten” om daarna aan ronde twee te beginnen. Deze is net als ronde drie door de mannen volbracht totale tijd 69:18 uur, ruim binnen de limiet. Respect voor deze heren, ook een diepe buiging voor Nico Swart uit Groningen die de 240 KM rennend heeft volbracht in ruim 40 uur, zijn verslag hier.
Dank aan Gerik en zijn vrouw voor de uitstekende organisatie van dit (kleinschalige) event.
. . . door het mooie Groninger land, helaas met door de mist beperkt zicht